Το μικρό και ορεινό χωριό, οι Άνω Καρυές (Καρυές) είναι χτισμένο ψηλά στην ανατολική πλαγιά του Λυκαίου Όρους (1.050 μ.) και σε απόσταση 20 χιλιομέτρων από την Μεγαλόπολη (άσφαλτος), μεταξύ της περίφημης αρχαίας Λυκόσουρας και του αρχαιολογικού χώρου του Λύκαιου Όρους με την ιερή για τους Αρκάδες κορυφή του βουνού, καθώς και του περικαλλούς Ναού του Επικούριου Απόλλωνα που ονομάζεται Παρθενώνας της Πελοποννήσου.
Ανήκει διοικητικά στο Δήμο Μεγαλόπολης της Περιφερειακής Ενότητας Αρκαδίας.
Το ιστορικό χωριό Καρυές (Άνω Καρυές) εμφανίζεται στις πρώτες απογραφές του 1300 μ.Χ., έπαιξε δε σημαντικό ρόλο στην εποχή του Βυζαντίου, στην περίοδο της Φραγκοκρατίας και του Μεσαίωνα και αργότερα στην δοξασμένη κλεφτουριά. Ιδιαίτερα στα χρόνια της επανάστασης του 1821 , εκτός των άλλων αγώνων και θυσιών, έγραψε και μία χρυσή σελίδα δόξας , άγνωστη στους πολλούς, με την σκληρή και φονική Μάχη των Καρυών του 1825, όπου για πρώτη φορά μέχρι τότε νικήθηκε ο τρομερός Ιμπραήμ Πασάς και αναπτερώθηκε το πεσμένο ηθικό των Ελλήνων αγωνιστών . Κοντά στο σημερινό Χωρίο ήκμασε μια μικρή πολίχνη «η Μεγάλη Αράχωβα» και πλησίον το ιστορικό Κάστρο του Αγ. Γεωργίου των Σκορτών, σε μια οξύκορφη και με απόκρημνους βράχους παραφυάδα του Λυκαίου Όρους, σήμερα Ψηλός Αι-Γιώργης , που διαφέντευε ολόκληρο το λεκανοπέδιο της Μεγαλόπολης. Στο κάστρο αυτό γεννήθηκε και έδρασε σαν τελευταίος διοικητής, κατά την κάθοδο των Τούρκων στον Μοριά, ο Κροκόνδυλος Κλαδάς, ο οποίος στην συνέχεια εξελίχθηκε σε μεγάλο επαναστάτη κατά τα πρώτα χρόνια της Τουρκικής σκλαβιάς. Το Κάστρο και τον Κροκόνδυλο Κλαδά , η λαϊκή μούσα τους έχει περιτυλίξει με πλήθος από μύθους και ιστορίες.
Επίσης, πλησίον του Χωριού βρίσκεται μια πολύ οχυρή και απόρθητη τοποθεσία που ονομάζεται «Κελιά», όπου υπάρχει οχυρωμένη σπήλια με πολεμίστρες στην μέση πελώριων κάθετών βράχων, που ήταν ορμητήριο της κλεφτουριάς πριν από το 1821, εκεί κατέφευγαν οι καταδιωκόμενοι από τους Τούρκους Καρυώτες και κοντοχωριανοί αλλά και ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης με τα παλικάρια του. Στην περιοχή των Άνω Καρυών βρίσκονται αρκετές κορυφές του Λυκαίου Όρους, μερικές από τις οποίες ιστορικές είναι το «Διαφόρτι» (Δίαν φέρει), «Αι-Λιάς», «Ταμπούρι», «Τζορόκος», «Γαβράκι», «Τρικόρφι», «Άγιος Κωνσταντίνος», «Άγιος Βασίλειος», «Ψηλέικο», κ.ά.
Οι σημερινές Άνω Καρυές (Καρυές) είναι η μάνα δύο άλλων γειτονικών χωριών που σήμερα ονομάζονται Ίσωμα Καρυών και Κάτω Καρυές και τα οποία δημιουργήθηκαν στα πεδινά όταν πλέον έλειψε ο φόβος των Τούρκων από την Ελλάδα. Μετά την απελευθέρωση και μάλιστα το 1834 οι Καρυές (Άνω Καρυές) έγιναν η έδρα του Δήμου Δασεών της επαρχίας της Μεγαλοπόλεως. Ο Δήμος Δασέων σχηματίστηκε με το Βασιλικό Διάταγμα της 9ης (21ης) Νοεμβρίου 1834 (Φ.Ε.Κ. 16/1835) ως Δήμος της επαρχίας Μεγαλοπόλεως, κατατάχθηκε στη Γ' τάξη με πληθυσμό 913 κατοίκους, έδρα τις Καρυές και ο δημότης ονομάσθηκε Δασεάτης. Το όνομα του Δήμου προήλθε από την αρχαία πόλη Δασέα την οποία έκτισε ο Δασεάτης, ήρωας της Αρκαδίας και γιός του Λυκάονα. Αργότερα ο Δήμος Δασέων με τμήμα του Δήμου Γαθεών και ο αρχικός Δήμος Λυκόσουρας συγχωνεύτηκαν στον καινούργιο Δήμο Λυκόσουρας με έδρα το Ίσαρι.
Γύρω από τις σημερινές Άνω Καρυές (Καρυές) υπάρχουν αρκετές πηγές που αναβλύζουν κρυστάλλινα και γάργαρα νερά και που σβήνουν την δίψα κάθε περαστικού, ντόπιου και ξένου, που έχει την τύχη να βρεθεί στις νερομάννες πηγές. Το Χωριό είναι βουνίσιο και όμορφο και βρίσκεται πνιγμένο μέσα στο πράσινο με καρυδιές, κέδρα, βελανιδιές, λεύκες, πεύκα, έλατα, πουρνάρια, μουριές και οπωροφόρα δέντρα.
Το χωριό, εκτός από την εποχή που κάθε τέσσερα χρόνια πραγματοποιούνται τα Παναρκαδικά Λύκαια, πανηγυρίζει και στις 20 Ιουλίου του Προφήτη Ηλία, όπου γιορτάζει το πανέμορφο εκκλησάκι δίπλα στα αρχαία μάρμαρα της ιεράς κορυφής των Αρκάδων και όπου οι τσοπαναραίοι του Χωριού και όλων των γύρων Χωριών προσφέρουν δωρεάν γίδες βραστές, ντόπιο τυρί, ψωμί και αγνό κρασί. Επίσης κάθε χρόνο το τελευταίο Ψυχοσάββατο πριν από την Πεντηκοστή και του Αγίου Πνεύματος υπάρχει το παμπάλαιο έθιμο το ονομαζόμενο «Του Ρουσιαλιού το Σάββατο» όπου γίνονται θρησκευτικές, κοινωνικές πολιτιστικές και πολύ όμορφες λαογραφικές εκδηλώσεις.
Τα αξιοθέατα μέσα και έξω από το Χωριό είναι και πολλά και ενδιαφέροντα.
Οι γραφικές νεροπηγές, «Κράμποβα», «Μούσγα», «Βοϊβόντα», «Κερασιά», «Βρυσούλι», «Πάνω Κράμποβα», «Καρναβολίθι», «Καταβόλου», Τριάντα», «Χαντάκια», «Μεγάλη Βρύση», «Λιγούλη Νερό», «Γοντίστα», «Μαυρόπετρα» κ.ά., σε τοποθεσίες εξαιρετικά ωραίες για παραμονή , ξεκούραση και περισυλλογή, πολλές από τις οποίες είναι ανακατασκευασμένες και αναβαθμισμένες και έχουν εφοδιασθεί με τα απαραίτητα καθιστικά, στέγαστρα κ.λπ..
Ολόκληρος ο όγκος του Λυκαίου Όρους προσφέρεται για πεζοπορίες, ορειβασίες, ποδηλασίες, περιπάτους, επισκέψεις αρχαιολογικών και ιστορικών χώρων και διαθέτει μια εξαιρετική διαύγεια και φωτεινότητα που θεωρείται μοναδική, για μία ωραιότατη και μεγαλοπρεπή ανατολή, για μία μαγευτική δύση, καθώς και για μία αξέχαστη και απολαυστική βραδιά με πανσέληνο το καλοκαίρι, και όλα αυτά δίπλα στο εκκλησάκι του Προφήτη Ηλία στην κορυφή του βουνού, στο άβατο τέμενος του Λύκαιου Δία, στο χώρο των θυσιών και στα πανάρχαια μάρμαρα της ιερής κορυφής των Αρκάδων.
